De recreatiebranche is bij uitstek in staat om hierop te anticiperen. Als recreatieondernemer ben je feitelijk gebiedseigenaar en faciliteer je een plek voor een fijne vakantie. Het terrein en het gebruik kun je grotendeels naar eigen hand zetten. Dit is significant anders bij een bewoner van een woning in een wijk ergens in Nederland, die enkel inspraak heeft op zijn terrein van ca. 200 m² en beperkt aanpassingen kan doen.

Nu denk je misschien, mooi verhaal, maar hoe kan ik het anders doen? Stel je terrein is laaggelegen, wat zorgt dat op natte momenten de toegang tot de velden snel stuk gereden wordt. En als iemand zich vast rijdt, schiet je natuurlijk te hulp met je trekker. Is het in dit voorbeeld niet beter om geen voertuigen meer te parkeren bij de plek, maar juist centraal? Vaak geven ondernemers aan dat de gast vraagt naar parkeren bij de plek. Echter, je terrein vraagt iets anders van jou. Jij bent aan zet om hierop te anticiperen, pak de regie!

Kijk naar je gebied als een gebiedsbeheerder. Ligt je terrein op zandgrond, dan is bezinken van hemelwater goed mogelijk. Is het juist op kleigrond gelegen, dan is afvoeren en bufferen beter. Dit geeft aan dat de ondergrond leidend is bij ontwikkelingen. Waar kunnen bijvoorbeeld glooiingen gecreëerd worden op je terrein zodat wadi’s ontstaan waar water kan bufferen? Positioneer de hoofdwegen zo dat deze natuurlijk kunnen afwateren naar wadi’s. Hierdoor kunnen deze wegen bij stortbuien gelden als kanalen. Door kritisch te kijken naar de gebiedseigen kenmerken, is er veel meer mogelijk, en dat op een logische manier.

Passen de rechte velden met links en rechts staplekken en in het midden strak gemaaid gras nog wel bij de toekomst van extremen? Waar blijft het water bij stortbuien en hoe houd je het gras groen bij droogte?

Een inrichting op basis van efficiëntie is voor de toekomst niet duurzaam. Enerzijds niet als je kijkt naar recreatieve beleving en anderzijds niet doordat het klimaat anders van ons verlangt. Door bijvoorbeeld te werken met natuurlijke lijnen, waar regelmatig ruimte voor borders ontstaat, kan flink bijgedragen worden aan klimaatadaptatie. In deze borders kan water infiltreren en door hier planten te gebruiken die water opnemen en bij droogte weer afgeven aan de planten om hen heen, ontstaat een zelfvoorzienende community waar niet telkens de tuinslang bij moet.

Door volwassen groen strategisch te plaatsen, ontstaan fraaie zichtlijnen en schaduw ter bescherming tegen droogte, zowel voor je gast als voor het onderliggende gras. Door de staplekken op te bouwen met granulaat in verschillende lagen en afmetingen ontstaan ‘snel bezinkers’. Hierdoor blijft de staplek droog en ontstaat er geen wateroverlast in de voortent. Door het principe van ABC-wegen te hanteren en gebruik te maken van bijvoorbeeld eco-raster, kan een kwalitatieve wegstructuur ontstaan waar water eenvoudig kan doorzakken.

Droge periodes, natte periodes en warme periodes zullen de komende decennia vaker voorkomen. Laat je niet telkens verrassen waardoor je moet acteren op het moment, maar ga hierop juist voorsorteren. Met een landschappelijk inrichtingsplan ontdek je de specifieke gebiedseigen mogelijkheden op je terrein.

Zo gaat klimaatadaptatie hand in hand en houd je het recreatiebedrijf wendbaar.